Febo begint zijn automatiek in de ouderlijke slaapkamer

Ondernemen in oorlogstijd

Wie heeft er het lef om tijdens de oorlogsjaren een bakkerij te beginnen? De 21-jarige Johan de Borst waagt de sprong. Met hulp van zijn vader opent hij in 1941 een brood- en banketbakkerij in Amsterdam. Pa heeft een pioenenkwekerij en levert zelfs aan paleis Soestdijk, maar de handel loopt terug. Hij ruilt de bloemen in voor brood, want eten moet iedereen.

Hoe verzin je een leuke, passende naam voor je winkel. Johan de Borst vindt Febo heel geschikt, want hij wil zijn zaak openen in de Ferdinand Bolstraat. De papieren zijn rond, de naam staat vast en dan wordt het toch de Amstelveenseweg. Maar de naam Febo blijft gehandhaafd. En komt er dan ook een Febo in de Ferdinand Bolstraat? Jazeker, maar pas in 1993.

Warme kroketten van eigen recept

Al vanaf zijn zestiende houdt Johan een notitieboekje bij met recepten. Daar staat ook het recept voor kroketten in. Gemaakt van konijn, eieren, boter en bloem. In een speciaal warmhoudkastje liggen ze in de etalage van de bakkerij en de Amsterdammers zijn er dol op.

Eten uit de muur

Na de oorlog zijn de handgedraaide kroketten zo populair dat de bakkerij de vraag bijna niet meer aankan. De rijen klanten staan zelfs tot om de hoek. In 1960 sluit de winkel wegens succes de deuren. Maar er gaan andere deuren open. De ouderlijke slaapkamer van de familie wordt omgebouwd tot automatiek. Achter de kleine raampjes liggen kroketten, slaatjes, nasiballen en worsten. In de slaapkamers van zijn zonen plaatst Johan frituurovens en de woonkamer wordt productiekeuken. Maar waar gaan de bewoners nu slapen?

Meer weten over de geschiedenis van FeBo? Bekijk dan dit korte filmpje