Late Payments Verordening doodlopende weg ingeslagen

Het voorstel voor een Late Payments Verordening heeft naar alle waarschijnlijkheid een ‘doodlopende weg’ ingeslagen in de Raad. Een blokkerende minderheid van 14 lidstaten (Bulgarije, Estland, Duitsland, Ierland, Letland, Litouwen, Malta, Oostenrijk, Portugal, Roemenië, Slowakije, Slovenië, Tsjechië en Zweden) heeft een verklaring naar het Belgische voorzitterschap van de Raad gestuurd waarin zij aangeven het voorstel niet verder te willen behandelen. Daarmee lijkt het voorstel voorlopig van de baan. 

VNO-NCW en MKB-Nederland ondersteunen een cultuur van tijdige betalingen, maar hadden tegelijkertijd bezwaren tegen het wetsvoorstel van de Commissie. De Commissie had namelijk voorgesteld om een maximale betaaltermijn van 30 dagen voor alle b2b-betalingen in te voeren, zonder uitzonderingen. Dit voorstel zou geen contractvrijheid toestaan om in wederzijds overleg langere termijnen af te spreken, bijvoorbeeld voor voorraadfinanciering. 
 
Nederland kent een betalingstermijnensysteem met enerzijds een maximum van 30 dagen voor betalingen van het grootbedrijf aan het mkb en anderzijds contractsvrijheid om langere termijnen af te spreken in overige b2b-betrekkingen (bijv: groot-groot, mkb-mkb). Het Europees Parlement heeft dit systeem overwogen, maar prefereerde uiteindelijk een ander systeem met een maximumtermijn van 60 dagen voor alle b2b-betalingen en zeer beperkte sectorale uitzonderingen tot 120 dagen. Het standpunt van het Europees Parlement was weliswaar een verbetering ten opzichte van het oorspronkelijk Commissievoorstel, maar nog steeds suboptimaal. Het standpunt van het Parlement bevat namelijk geen strikte bescherming van het mkb en biedt slechts voor enkele sectoren een langere termijn dan 60 dagen. 

VNO-NCW en MKB-Nederland zagen geen ruimte voor verdere verbetering van het voorstel, omdat zowel het Parlement als het Belgisch voorzitterschap een maximumtermijn van 60 dagen voorstelden met slechts beperkte sectorale uitzonderingen. Daarmee werd de bescherming van het mkb (die wij in Nederland kennen) ook opgerekt en tegelijkertijd contractsvrijheid beperkt. Omdat wij geen draagvlak voor verbetering van het voorstel voorzagen, vinden we de blokkerende minderheid in dit stadium acceptabel, maar deze is tegelijkertijd een gemiste kans voor verdere harmonisatie van de interne markt. Het is aan de Europese Commissie om het voorstel formeel in te trekken, tenzij het Hongaars voorzitterschap een doorbraak weet te forceren.