Het wordt erop of eronder, schreef ik in mijn vorige column vlak voor de COP28-klimaatconferentie. Het is erop geworden, en dat is goed nieuws. Er zijn door de deelnemende landen afspraken gemaakt in het belang van het klimaat en over het beperken van de opwarming van de aarde. Zo zijn er nieuwe fondsen opgezet en bestaande fondsen (verder) gevuld met geld.
Solidariteit
Arme landen worden meer geholpen bij het bestrijden van klimaatverandering en het aanpassen aan de gevolgen van klimaatverandering. Denk aan bescherming tegen te veel of juist te weinig water, en het telen van voedsel in steeds droger en warmer wordende gebieden. Allemaal positief nieuws, Dat duidt op een toenemende internationale solidariteit om het wereldwijde klimaatvraagstuk aan te pakken.
Fossiele olifant
Ook afspraken over kernenergie, opslag van CO2 en het verminderen van methaanemissies. Maar de grote kwestie in de tweede week van de COP was natuurlijk de fossiele olifant in de kamer. Na verhitte discussie werd het uiteindelijk de formulering ‘een transitie weg van fossiele brandstoffen’. Elk land kan een eigen tempo en inzet kiezen voor die transitie op basis van de eigen situatie, alternatieve energiebronnen, betaalbaarheid en leveringszekerheid. Een beetje overbodig volgens mij, want ondertussen werd er óók afgesproken om de opwekking van hernieuwbare energie te verdrievoudigen voor 2030. Maar blijkbaar was er – voor een aantal landen – toch behoefte aan die formulering.
Podium voor bedrijven
En laten we niet vergeten dat het Nederlandse bedrijfsleven tijdens de COP op verschillende podia en evenementen hun klimaatoplossingen konden presenteren aan een groot internationaal – en geïnteresseerd – publiek. Mooi voor die bedrijven, voor Nederland en voor het klimaat. Want internationale afspraken maken op papier is één ding, maar zonder praktische oplossingen komt daar niets van terecht.
Frits de Groot
Strategisch beleidsadviseur energie en klimaat
