Jessie Keijbeck (Keijbeck Opleidingen) is nog hartstikke jong én hoogzwanger als de coronacrisis uitbreekt. Het bezorgde haar slapeloze nachten. 'Wij hebben ongeveer veertig werknemers. Ik voel me daar erg verantwoordelijk voor.' Hoe sloeg ze zich daar doorheen?
‘De rijschool nam een belangrijke plek in binnen ons gezin. Er werd thuis veel over gesproken. Een echt familiebedrijf, opgezet door mijn vader en met mijn opa als eerste werknemer. Ondernemerschap is me dan ook met de paplepel ingegoten. Het zit in mijn bloed.’
VeerkrachtVeel ondernemers weten hoe het is om te vallen en toch weer op te staan. In de serie Veerkracht laten we deze ondernemers aan het woord. Wat maakten zij mee en hoe kwamen ze hier sterker uit?
‘Ik was me er als kind wel van bewust dat mijn vader ervan droomde dat ik de zaak zou overnemen. Toch werd ik vanuit huis nooit die kant opgeduwd. Mijn vader zei altijd: ‘Je moet doen wat je gelukkig maakt’. Ik dacht het geluk te vinden in de kinderopvang. Eenmaal klaar met studeren bleek het moeilijk daar een baan in te vinden. Er waren extra handjes nodig op de zaak en tja, zo ben ik er dan toch ingerold. Stiekem lag mijn hart daar, merkte ik. Ondertussen hebben mijn broer en ik het familiebedrijf overgenomen. De opvolging was nooit een punt van discussie, het is gewoon zo gegaan.’
'Ik dacht het geluk te vinden in de kinderopvang'
‘Wij hebben ongeveer veertig werknemers. Ik voel me daar erg verantwoordelijk voor. Dat levert wel eens slapeloze nachten op. Vooral tijdens de coronalockdowns merkte ik dat heel erg. We moesten van de een op de andere dag dicht, niemand wist voor hoe lang. Dat was echt vreselijk, zo’n periode vol onzekerheid. Niet alleen voor mij, maar ook voor mijn mensen en hun gezinnen. Wie had nou zoiets ooit meegemaakt?’
