Eline Stiphout (Stiphout Plastics) heeft het allemaal zélf gedaan. ‘Ik heb mezelf harder moeten bewijzen dan anderen. Als jonge starter in de branche, zonder geld, zonder track-record en als vrouw.' Dit is haar verhaal.
‘Ik ben echt from scratch begonnen. Zonder geld, zonder buffer, met een flinke studieschuld. Direct na mijn studie ben ik begonnen met de inkoop van plastics. Die liet ik verwerken in een fabriek en verkocht het eindproduct dan weer. Hoe vaker ik die fabrieken bezocht, hoe meer ik dacht: Dit wil ik.’
VeerkrachtVeel ondernemers weten hoe het is om te vallen en toch weer op te staan. In de serie Veerkracht laten we deze ondernemers aan het woord. Wat maakten zij mee en hoe kwamen ze hier sterker uit? ‘Met het eerste geld dat ik daarmee verdiende, heb ik een shredder voor kunststof gekocht. Uitbreiden kon niet, want de vergunningen kreeg ik niet rond. Uiteindelijk is de eigenaar van het bedrijventerrein waar ik zat mijn redding geweest. Hij zag me zes dagen per week in mijn eentje plastics recyclen en vond dat zo gaaf. Hij wilde er wel in investeren. Tenminste, als ik hem een goed plan liet zien. Dankzij die investering in mijn eerste verwerkingslijn, heb ik nu twee fabrieken en dertig man in dienst. We draaien dag en nacht.’
'Ik heb mezelf harder moeten bewijzen dan anderen'
‘Ik heb mezelf harder moeten bewijzen dan anderen. Als jonge starter in de branche, zonder geld, zonder track-record en als vrouw. Ik moest klanten en leveranciers wel echt laten zien wat ik kon. Ondertussen heb ik een vrouwelijke chemicus, een vrouwelijke site-manager en een dame op logistiek. Een echt vrouwenkantoor dus. Dat is een bewuste keuze geweest. Ik wil een goede man-vrouwverdeling, en dat is heel moeilijk in een productiebedrijf. Ik heb al zoveel mannen op de werkvloer rondlopen. Voor kantoorfuncties kies ik daarom sneller een vrouw.’
