Anton Philips (1874 – 1951): Gewiekst zakenman met charmant trekje

02-10-2020

Even lijkt het erop dat er niet veel terecht gaat komen van de jonge branieschopper Anton Philips, hij houdt meer van feestjes dan van leren. Tot zijn vader hem in zijn gloeilampenfabriek laat werken... In de serie Doeners en durfals: Anton Philips.

 

Een heuglijke dag in 1945, dat is het zeker bij Philips in Eindhoven. Een colonne van maar liefst vijfendertig vrachtauto’s brengt een groot deel van de machines terug die door de Duitsers uit de fabriek zijn geroofd. Ze worden opgewacht door Anton Philips, gespannen blik, handen gevouwen op de buik. Nog even en de Philipsharmonie kan zijn vrolijke deuntje inzetten. Straks kan er eindelijk weer worden gewerkt.

Doeners en durfalsKansen zien en benutten, en niet bang zijn om een keer flink onderuit te gaan. Dat hebben deze Nederlandse ondernemers goed begrepen. Met hun bedrijf hebben ze een bijdrage geleverd aan onze economie en Nederland op de kaart gezet. En dat was zeker niet altijd even makkelijk. In deel 2 van de rubriek Doeners en durfals: Anthon Philips.

Waar is dat feestje?!

Wie denkt dat Anton Philips de grondlegger van het bedrijf is heeft het mis. Niet hij, maar zijn vader en broer Gerard richtten in 1891 de gloeilampenfabriek Philips & Co op. In die tijd zat Anton op de handelsschool en genoot iets teveel van feestjes en uitgaan, zodat hij zonder diploma school verliet. Na bemiddeling van zijn vader kreeg hij een baantje op de effectenbeurs van Amsterdam en daarna Londen.

 

Tekst gaat verder na de foto

Zal er straks eindelijk weer gewerkt kunnen worden? Vrachtwagens brengen een deel van de machines terug die tijdens de oorlog door de Duitsers in beslag zijn genomen
Zal er straks eindelijk weer gewerkt kunnen worden? Vrachtwagens brengen een deel van de machines terug die tijdens de oorlog door de Duitsers in beslag zijn genomen
Foto: ANP/Archief Spaarnestad

De concurrentie te slim af

In 1895 komt Anton, met flinke tegenzin, op verzoek van zijn vader naar Eindhoven om zijn broer te helpen met de verkoop. Al snel blijkt dat hij een gewiekst zakenman is die het onderhandelen stevig in de vingers heeft. Dat blijkt maar weer als hij in 1911 de boot naar Amerika neemt om de concurrent de kennis te ontfutselen die nodig is om lampen met gloeidraad van ‘getrokken’ wolfraam te produceren. Een betere gloeidraad dan tot dan toe te krijgen was. Dankzij deze slimme actie, die wel flink wat overtuigingsgeld heeft gekost, kon hij het product tegelijk met de concurrentie op ruime schaal op de markt brengen in zowel Europa als Noord-Amerika.

Leuk om te kijken: een blik in de geschiedenis van Philips 

 

Philipsdorp

Maar Anton was niet alleen hard en zakelijk. Het is ook de man die een wijk liet bouwen voor zijn fabrieksarbeiders, ze een opleiding bood en liet sporten. Dat alles onder motto ‘Als je goed bent voor de mensen, zijn ze goed voor het bedrijf.’ Bij zijn dood in 1951 liet hij daarmee niet alleen een bedrijf met 100.000 medewerkers en een omzet van bijna een miljard gulden achter, maar had hij als een van de eersten in Nederland ook een voorbeeld gegeven van verantwoordelijk ondernemerschap.

 

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.