Met je dochter in het bedrijf: ‘Ik zei: als het zo gaat, stop ik ermee’

Zij schiet bij onrecht uit haar slof, hij is de rustige strateeg. Samen vormen ze de directie van Amarant Bakkers: vader Johan Pater en dochter Renee. Of dat meteen goed liep? Nou, niet altijd…

Johan Pater (62)

‘Van mijn moeder kreeg ik mee hoe het mis kon gaan in een familiebedrijf. Zij kwam uit de aannemerij waar het altijd hommeles was tussen de broers. Een heel gedoe, en dat wilde ik niet. Daarom nam ik als enige het bedrijf van mijn vader over – ik had ook als enige de bakkersopleiding gedaan, omdat ik bakken het mooiste vak ter wereld vind. Net nadat we naar een nieuw pand waren verhuisd, werd mijn moeder ongeneeslijk ziek. Mijn vader trok zich meteen terug om voor haar te zorgen. Het waren vreselijke omstandigheden natuurlijk, maar het gaf mij wel de vrijheid om mezelf te bewijzen. Mijn vader vertrouwde me volledig, en dat wilde ik niet beschamen. Van het bedrijf van toen 6 miljoen gulden is het nu uitgegroeid tot een bedrijf van 80 miljoen euro.’

‘Dat vertrouwen dat ik van hem kreeg en waar ik zoveel aan heb gehad, dat geef ik mijn kinderen nu ook. Laat ze alles zelf ontdekken, ik corrigeer niet steeds. Ik heb er bij mijn vier kinderen nooit op aangedrongen dat zij ook in het bedrijf moesten komen werken, of überhaupt het bakkersvak in moesten gaan. Vijf jaar geleden ben ik met ieder kind op reis gegaan. Een bestemming naar hun keuze, om te kijken wat hun ambities waren. Hadden ze destijds allemaal gezegd dat ze niks met het bedrijf hadden, dan had ik het verkocht, ook prima. Met Renee ging ik naar Ljubljana en na dat bezoek wist ik dat zij – net als de andere kinderen – verder wilde. Zo kwam er na veertien jaar als eigenaar van Bbrood een hoofdstuk voor haar bij: ze stapte aan boord bij Amarant.’

‘ik wil geen huilende mensen aan mijn bureau’

‘Hoe wij verschillen? Ik weet nog goed bij het begin van Bbrood, dat ze een keer begon te huilen. Het ging erover dat ze me meer als vader nodig had dan als zakenpartner. Ik zei, als het zo gaat, stop ik ermee, ik wil geen huilende mensen aan mijn bureau. Ja, ik kan wat botter zijn, wat harder. Renee is emotioneler, kan eerder ‘ontploffen’, zeg maar. Daar is niet per se iets mis mee, ze doet het heel goed als HR-manager. Ze brengt volgens mij de ‘vrouwelijke touch’ in het bedrijf. Vroeger deed mijn vrouw dat HR-deel erbij, dan bracht ze een kraampakketje als iemand een kind had gekregen. Nu is het allemaal serieus met onboarden en meer en dat doet Renee erg goed.’

‘Inmiddels heeft ze haar bakkerscertificaat. Ik vind het belangrijk dat er bakkers in de directie zitten. Je moet er toch gevoel bij hebben. In 2024 bestaan we honderd jaar en word ik 65. Wie van de kinderen algemeen directeur wordt? Daar ga ik niet tussen zitten. Ik vertrouw erop dat ze er samen uitkomen. Als ze het bedrijf maar voortzetten op dezelfde creatieve, vernieuwende manier als de afgelopen jaren. We werken aan de bakkerij van de toekomst. Ik blijf langskomen, maar dan lees ik hier een krantje, beantwoord een vraag als daar behoefte aan is en dan ga ik weer naar huis. Zoals mijn vader dat deed.’

Renee Pater (38)

‘Natuurlijk werkte ik als kind vaak in het bedrijf. Als ik bijvoorbeeld een paardrijbroek wilde, moest ik zoveel uren paasbrood inpakken. Ja, de waarde van geld hebben mijn ouders me wel bijgebracht. Maar een toekomst in de bakkerij vond ik te voorspelbaar. Uiteindelijk koos ik voor een studie international finance, maar toen ik bij PWC afstudeerde, zag ik dat ik een baan als deze niet wilde. Een klein radertje in een groot geheel, en van 9 tot 5. Nee, echt niet.’

‘Juist op dat moment had mijn vader met een bakkersvriend een pand in Amsterdam gekocht om daar een bakkerij te beginnen met authentieke producten: zonder toevoegingen, met de hand gemaakt. Ik mocht het allemaal vorm gaan geven. We hebben in het buitenland inspiratie opgedaan en kwamen zo met het concept Bbrood. In het begin heb ik veel met mijn vader gespard. Tegelijkertijd heeft hij me ook enorm losgelaten. Af en toe dacht ik ‘jeetje, ik kan wel wat meer hulp gebruiken’. Maar ik ben wel in gaan zien dat het superknap van hem is dat hij dat kon loslaten, dat hij dat aan mij toevertrouwde.’

‘Om alle ins en outs te weten heb ik toch een vakopleiding gedaan, bij het French Culinary Institute in New York. Daar kwam het ultieme besef dat ik het heel leuk vond én er goed in wilde zijn. Nu kan ik me niet meer voorstellen niet in het brood te zitten. Bbrood is nu van mij en telt tien winkels in Amsterdam en we hebben winkels in Kenia, Rwanda en Oeganda. Maar ik wilde ook graag in Amarant stappen, omdat je met zo’n groot bedrijf veel mensen bereikt.’

‘als mensen ons proberen te besodemieteren, word ik pislink’

‘Mijn vader en ik lijken wel op elkaar, denk ik. Laatst deden we nog zo’n kleuren-persoonlijkheidstest. Mijn jongste broer, m’n vader én ik hebben allen dat ondernemende en dat we kansen zien en misschien eerst doen en dan denken. Als ik een verschil moet noemen: hij is heel goed in strategisch denken. Ik ben misschien van het gelijk reageren. Vooral over onrecht kan ik me boos maken, als mensen ons proberen te besodemieteren, word ik pislink. Dan heb ik moeite om dat te verhullen. Terwijl mijn vader rustig kan reageren.’

‘Ik vind wel dat hij meer moet gaan delen. Hij heeft het natuurlijk altijd in z’n eentje kunnen doen. In mijn vaders enthousiasme doet hij nog wel eens dingen zonder te overleggen. Dat herken ik wel, bij Bbrood kan ik doen wat ik zelf wil, hier overleg ik met een directieteam van 6 personen.’

‘Ondertussen is de vraag wie het bedrijf uiteindelijk gaat leiden. Ik ben wel een leider, maar als m’n jongste broer het zou willen, zou ik graag zien dat hij het doet. Ik heb natuurlijk ook mijn eigen bedrijf, Bbrood nog. En een gezin met vier jonge zoons. Ik dacht: ik trouw een vrouw, dan kan die de ‘traditionele’ moederrol vervullen, maar onze jongens hebben twee zeer ambitieuze moeders.’

Allemaal familieNederland telt duizenden familiebedrijven, maar hoe is het eigenlijk om in zo’n bedrijf te werken met je vader, zus, dochter, moeder, broer of neef? Levert dat vaak spanning op, of begrijp je elkaar ook zonder woorden? Forum spreekt ondernemende familieleden, over hun drijfveren en relatie met elkaar. Lees onderaan deze pagina andere afleveringen uit de serie.

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.