Er is nog een lange weg te gaan, maar de eerste stap is gezet. Het kabinet wil onderzoeken of het mogelijk is werkgevers minder zwaar te belasten met het doorbetalen van loon van zieke werknemers. De Tweede Kamer heeft hier vorige week een motie over aangenomen. En dat is een goede zaak, aangezien veel ondernemers de kosten nauwelijks op kunnen brengen.
Het zou goed zijn als het kabinet hierbij kijkt naar álle verplichtingen die werkgevers hebben als werknemers ziek worden. Want niet alleen de loondoorbetalingsperiode van twee jaar is nergens in de wereld zo lang als in Nederland, ook betalen werkgevers daarna nog tien jaar voor de arbeidsongeschiktheid van langdurig zieken. Het korter maken van de loondoorbetalingsperiode is daarom alleen zinnig als dit niet leidt tot hogere premies voor die tien jaar arbeidsongeschiktheid.
Naast doorbetaling van het loon drukken re-integratieverplichtingen zwaar op ondernemers. Los van de ziekte die iemand heeft en los van de oorzaak daarvan is het de ondernemer die zich hiervoor twee jaar lang moet inspannen. Dit betekent dat hij arbodienstverlening in moet huren, allerlei acties moet ondernemen en daar verslag van moet uitbrengen. Als het UWV na twee jaar oordeelt dat onvoldoende gedaan is, kan hier zelfs nog maximaal een jaar extra loondoorbetaling op volgen.
De overheid kan werkgevers in het midden- en kleinbedrijf dus alleen ontzien door werkelijk iets te veranderen aan de verdeling van verantwoordelijkheden tussen werkgever en werknemer. Alleen als het kabinet het aandurft de premielasten eerlijker te verdelen en meer verantwoordelijkheid bij de zieke werknemer te leggen, gaat de druk op werkgevers omlaag. Daarmee zal ook hun bereidheid mensen in dienst te nemen toenemen. Werknemers krijgen zo bovendien een extra duwtje in de rug om weer te gaan werken als ze hersteld zijn van ziekte.
