En dan staat je leven zomaar op zijn kop.Danny Hollestelle werd acht jaar geleden directeur-eigenaar van de Koninklijke Hollestelle Groep. Precies op het moment dat haar man ernstig ziek werd. 'Mijn wereld werd groter en die van hem werd almaar kleiner.' Nu is ze uitgeroepen tot Zakenvrouw van het Jaar 2015.
U bent als prinses geboren.
'Haha, zó had ik er nog niet naar gekeken, maar inderdaad: in 1975, mijn geboortejaar, werd aan Hollestelle het predikaat 'Koninklijk' toegekend. Zoiets mag je aanvragen als een onderneming minimaal honderd jaar bestaat. Dina, mijn over-over-overgrootmoeder, heeft het bedrijf, een hoefsmederij, in 1874 mede opgericht en voortgezet. Daarna is het steeds van vader op zoon, of zoons overgegaan.'
Tot u het bedrijf in 2007 van uw vader overnam. Hebt u van jongs af aan de ambitie gehad om ooit...
'Nee, ik heb nooit, zoals een arts of een predikant, een roeping gehad. Het is heel geleidelijk gegaan. Ik had wel belangstelling voor techniek, voor dingen maken. Op de lagere school vond ik handenarbeid leuker dan handwerken; ik werkte liever met hout, metaal of klei, dan met naald en draad. Ik was niet zo'n meisje-meisje. Ik weet nog goed dat mijn vader dag en nacht had gewerkt aan een poppenhuis, zelfs de meubeltjes had hij tot in detail uitgewerkt. Toen de grote dag eindelijk daar was heb ik hooguit vijf minuten naar zijn pronkstuk gekeken en ben daarna buiten gaan spelen. Heel pijnlijk – achteraf gezien – maar het had mijn belangstelling gewoon niet. Ik heb overigens nooit iets van teleurstelling of druk bij mijn ouders ervaren; zij hebben mij altijd de vrijheid gegeven om mijn eigen keuzes te maken. Langzaam maar zeker schoof ik de kant op van het bedrijf. Na de middelbare school koos ik voor een studie werktuigbouwkunde aan de hts in Vlissingen, daarna deed ik bedrijfskunde op Nyenrode.'
Danny Hollestelle1975 Geboren in Goes
1993 Commerciële werktuigbouwkunde Hogeschool Zeeland
1998 Bedrijfskunde Nyenrode
2001 Met vriend – later echtgenoot – op wereldreis
2002 In dienst bij Koninklijke Hollestelle Groep
2006 Neemt dagelijkse leiding van het bedrijf over
2007 Wordt directeur en eigenaar
2015 Uitgeroepen tot Zakenvrouw van het Jaar
Belangstelling voor techniek is één ding, maar hoe weet je of ook het zakendoen je zal bevallen?
'Dat gaat met vallen en opstaan. De studie levert een basis, daarna begint het echte leven pas; hoe ga je om met klanten, met leveranciers, met personeel? Ik was 32 en ik had sterk de neiging om alles naar me toe te trekken, om ervaring op te doen. Maar er werd binnen het familiebedrijf ook op die manier naar mij gekeken, van: 'Zeg jij maar waar we naartoe moeten.' Zoiets wordt niet letterlijk gezegd, maar ik vóel het wel. Nog steeds.'
Heeft uw vader u daar niet bij geholpen?
'Ja, zeker. Ik ben in 2002 bij het bedrijf begonnen. Tot 2006 heb ik alle afdelingen doorlopen om ervaring op te doen en uit te vinden of ik er op mijn plek zou zijn... Kijk, na mijn studie was ik met Joost – mijn man, toen nog mijn vriend – voor langere tijd op reis geweest en ik was het beeld en het geluid van mijn vaders bedrijf een beetje kwijtgeraakt; ik moest uit zien te vinden of dit het was wat ik wilde doen. Wat ik kón doen.'
Het interview gaat na de foto verder